آموزش موسیقی ---> درس ۱ :: مقدمه

سلام

همونطور که دوست عزیزم براتون گفت آموزش موسیقی این وبلاگ با منه

من این آموزش را به دو بخش تئوری و عملی تقسیم کردم که آن ها در روز های که

به زودی دوست عزیزم حسین به شما میگه ،  به نمایش درمی آیند.

 

من هر مطلبی را که در این قسمت می نویسم برای راحتی و اطمینان از درستی آن سعی می کنم منبع آن را هم پیدا کنم و بنویسم...

 

مقدمه...

هنرهای زیبا نماینده احساسات  و روحیات هر قوم است و چون ذوقیات ملل متفاوتست هنر های مردم هم که تراوشهای روحیآنهاست از یکدیگر متمایز می باشد.

همانطور که آداب و عادت دو دو قوم مختلف است اگر موسیقی آنها نیز با هم متفاوت باشد جای تعجب نیست .

اوضاع جغرافیائی و طبیعی و عوالم روحی و معنوی و طرز عقاید و افکار و رسوم مذهبی و درجه تمدن و سوابق تاریخی و حوائج زندگانی مادی همه در اختلاف موسیقی دو قوم عوامل مؤثری است.

چنانچه روح و ذوق و احساسات و عواطف ملل مشرق و مغرب زمین با یکدیگر جنبه های کاملا مشترکی ندارند و بهمین سبب هنر های آنها نیز روشهای مختلف دارد.

ایرانی هر چه با موسیقی خارجی آشنا باشد و به موسیقی خود به نظر بی اعتنائی بنگرد اگر موقع فراغتی برایش در رسد و از تلاش زندگی مادی خسته شود ، دیوان حافظ و سعدی را می جوید و چند بیتی از آن را با آهنگ موسیقی ملی خود که با آن پرورش یافته می خواند  و اگر کتاب شعری نیافت و خود هم تصادفا شعری از حفظ نداشت ، باز با خود زمزمه ای می کند که بی آنکه خود متوجه باشد آهنگ یکی از نغمات میهن اوست.

زیرا او در دامان مادری پرورش یافته که با آهنگ دشتی برایش لالائی خوانده ،در کوچه و بازار از دهان هر دوره گردی نغمه ابوعطا و افشاری شنیده،مؤذن و قاری قرآن با آهنگ حجاز گوش او را نوازش داده و قلبش را روشنی بخشیده ،دوستان و آشنایان اگر موسیقی می دانسته اند نغمه شور و شهناز را برایش نواخته و خوانده اند ،گدای رهگذر با آهنگ منصوری یا نغمه دیگر از او کمک خواسته  ، نوای نی چوپان را شنیده و درویش برایش مثنوی خوانده و بالا خره در سرزمینی تربیت شده که ناله جان سوز دشتی و نوای غم انگیز سگاه و نغمه باشکوه همایون و آواز راحت بخش نوا و آهنگ نشاط آور ماهور در آن در آن متداول و رایج بوده و بخصوص در دوران اخیر این نغمه ها را مکرر از رادیو شنیده است ، چگونه کسی که به این الحان و نغمات ان و الفت یافته میتواند با نوای دیگری که در دل او اثر نمی کند و با ذوق و روحیات او توافق کامل ندارد خود را تسلیت دهد و از آن لذت ببرد؟!

در موقع غم و بیچارگی انیان همه چیز را فراموش می کند و از تظاهرات زندگی مادی بی اختیار منصرف می شود و اگر در حالت عادی به تقلید و تصنع خود را فریفته آهنگ های موسیقی دیگران تصور میکند در این هنگام باز دنبال نغمه و نوائی میگردد که در خون اجداد او نفوذ یافته و یادبود گذشته های شیرین ، و خاطره های لذت بخش اوست.

منبع: نظری به موسیقی     نگارش روح الله خالقی

جمع آوری توسط امین (Amin_sanboy@yahoo.com)

تا بعد ... در پناه حق

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد